باورم نمي شد. فكر كردم خيالاتي شده ام، با خودم و انديشه ام كلنجار رفتم، نه! خيالات نبود، واقعيت داشت. من خواب ديده بودم، جزييات خوابم را هم مي دانستم كه در حافظه ام بايگاني شده بود. حيران مانده بودم از اسرار آن بانوي نوراني كه گفته بود، فقط همين را بگو و از من نگو!
همان طور كه روي تخت افتاده بودم و از شدت درد و ناراحتي به خودم مي پيچيدم و با اشاره سر به مادرم كه كنار تختم بود حالي كردم كه حرف دارم، مادر آمد نزديك، حرفم را شنيد و گريه كرد، اشكهاي مادر كه زني مؤمنه و اهل قرآن بود، مهر تأييدي بر آنچه در رؤيا شاهدش بودم، به حساب مي آمد. مادر هنوز داشت گريه مي كرد كه با عجله رفت سراغ كادر پزشكي بيمارستان تا از آنها بخواهد مانع تدارك عمل جراحي من بشوند.
ايستاده بودم جلو مدرسه و منتظر ميني بوس سرويس دانش آموزان بودم كه ناگهان احساس كردم تمامي دردهاي دنيا را بر بدنم و بيشتر بر پاشنه پايم ريختند. فريادي را كه از حنجره بيرون دادم هيچ وقت فراموش نمي كنم. فريادم چنان بود كه از حال و هوش رفتم. فقط حس مي كردم روي دست مردم هستم و بدنم تكان مي خورد و توي ماشيني جابه جا مي شوم.
از حاشيه تهران كه خانه مان بود تا بيشتر نقاطش مرا به بيمارستانهاي مختلف بردند و نظر همه شان اين بود كه نمي توانند كاري انجام بدهند. قرار شد مدتي بگذرد و زخم پاشنه پايم كه خوب شد پايم را از بالاي مچ قطع كنند، چرا كه آن بخش از بدنم ديگر رگ و عصبي نداشت كه بخواهد از مغزم فرمان ببرد.

پیامبر اعظم(ص) پیامبر بشارت و انذار است، هم هدایت گر است و هم هشدار دهنده در دعوت و تبلیغ ارزشهای دینی، این دو رکن باید وجود داشته باشد تا تأثیر گذار و سازنده باشد.
قرآن در ترسیم چهره رسولخدا(ص) می فرماید:
یا ایّها النبی انا ارسلناک شاهداً و مبشراً و نذیراً و داعیا الی الّه بأذنه و سراجا منیر(1)
ای پیامبر ما تو را گواه بر امّت و مژده دهنده و ترساننده( اعلام خطر کننده)، و دعوت کننده بسوی خدا به اذن او و نیز چراغ فروزان، فرستادیم.
شهید مطهری در تفسیر و توضیح واژه انذار می نویسد:
معنای نذیر ترساننده نیست، ترساننده ترجمه مخوف است نذیر یک معنای اخصّ از ترساننده دارد، یعنی اعلام خطر کننده...انذار، نوعی ترساندن را می گویند که اعلام خطر باشد، شخصی تصمیمی گرفته است و از یک راهی می رود، کسی می آید اعلام خطر می کند، می گوید به دنبال این کار تو و این راه تو فلان خطر هست.(2)
به دیگر سخن جنبه انذاری دعوت پیامبر(ص) همان جنبه هشدار دهندگی او در برابر هدایتگری اوست، هدایتهای او راه را نشان می دهد و هشدارهای او رهزنان را معرفی می کند، و خطرها و تورهای نامرئی را گوشزد می نماید.
در این بخش از نوشتار و با توجه به موضوع هشدارهای اجتماعی بر آن شدیم که بخش پایانی این مجموعه را با هشدارهایی که از زبان رسول مُنذر و هادی به ما رسیده است و نیز در ادامه با هشدارهای علوی مزیّن سازیم، امید آن که هدایتها و هشدارهای آن بزرگواران ما را در مسیر تکامل و تعالی توشه راه باشد و پشتوانه اطمینان بخش حرکت بسوی قلّه توحید و ارزشهای دینی.