اگر مي خواهيد زندگي آرامي در خانواده داشته باشيد چه راهکارهايي را در پيش مي گيريد؟
مهم آن است که اين واقعيت را براي خود حل کنيد. يک يک اعضاي خانواده که ما دلبستگي فراواني به آن ها داريم مسلما رفتاري متفاوت از ديگران با ما دارند. ما خوب ترين و بدترين جنبه هاي عملکردي و رفتاري اعضاي خانواده را همواره مورد ملاحظه و مداقسه قرار مي دهيم و آن ها نيز متقابلا نيز خوب و بد رفتاري ما را مشاهده مي نمايند. بديهي است اين نوع رفتار به دليل آن است که ما احساس راحتي بيشتري با آن ها مي کنيم، بنابراين در برابر ايشان زياد سنجيده رفتار نمي کنيم و حس مي کنيم که کمتر چيزي را از دست مي دهيم. حال کساني که مي توانند آرامش خانواده را تامين کنند که از سازگاري بالايي برخوردار هستند. سازگاري يعني برخورداري از هوش و توانايي بالا براي زندگي کردن و لذت بردن از زندگي است. کسي که تلاش کند يک زندگي دور از تنش و پرخاش و مشکلات رفتاري داشته باشد همواره موجبات آسايش روح و سلامت خانواده و اقوام را فراهم نموده است.