کليدهاي طلايي خانه عشق

*مردان با تلاشي بسيار اندک، مي توانند علاقه خود را به همسرشان نشان دهند. در تمام زن ها، علائق مشترکي وجود دارد که مهمترين آن ها، توجه، محبت و قدرداني است. توجه؛ براي چند دقيقه يا حتي چند لحظه، با تمام حواس، متوجه او باشيد؛ حالش را بپرسيد؛ شنونده او باشيد و به چيز ديگري توجه نکنيد.
محبت: يعني دوست داشتن و سخنان محبت آميز.
قدرداني: قدرداني، يعني در برابر او اذعان کنيد که در خانه، زحمت مي کشد؛ پس تلاش هاي او را ارج بگذاريد و ازسليقه و کوشش او تعريف، تمجيد و تشکر کنيد.
زن و مرد، ديد متفاوتي نسبت به زمان دارند. اين تفاوت نگاه، باعث بسياري از سوء تفاهم ها مي گردد؛ مانند دير کردن ها، فراموش کردن انجام کاري به موقع و مهم نشمردن رويدادهاي مهم؛ مثلا زن ها به خوبي مي دانند که آخرين باري که به گردش رفته اند، کي بوده است و سالروز تولد و سالگرد ازدواج و ساير مناسبت هاي مهم، چه زماني است. اين توانايي که گاه مردها را حيرت زده مي کند، براي زن ها، بسيار طبيعي و ذاتي است و در واقع، در ساختار زيستي آن ها، برنامه ريزي شده است. بدن زن، از يک چرخه ماهانه تبعيت مي کند و عادت شمردن، از همان ابتداي بلوغ، در فعاليت ها پديدار مي گردد. بنابراين، اگر گاهي با همسرتان بر سر چنين مسائلي اختلاف نظر پيدا کرديد، بهتر است بر نظر خود پافشاري نکنيد و به زمان سنجي همسرتان بيشتر اعتماد کنيد.
*زن هاي تشنه محبت، خصوصياتي دارند که مردان بايد به آن ها توجه کنند.
آقايان محترم: سيراب کردن دل و جان همسرتان، يکي از مهم ترين مهارت هاي شماست. زنان، رفتارهاي خاصي، هنگام احتياج به محبت دارند؛ علائم تشنگي يک زن براي محبت، عبارتند از: تحريک پذيري(حساس بودن)، عصبي و زودرنج بودن، پرتوقع بودن، خستگي مزمن، کم اشتهايي يا پرخوري، افسردگي، مشغوليت هاي افراطي.
مردان بايد بدانند که زنان احتمالاً به آنان نخواهند گفت چقدر از نظر عاطفي محتاج آنان هستند يا چقدر افسرده اند؛ بنابراين، دقت کنيد که مبادا کمتر از آنچه مي دهند، دريافت کنند و اجازه ندهيد چنان تشنه محبت شوند که سرانجام از لحاظ احساسي به شما سرد شوند.
*رفتارتان را با شوهر خود، هنگام برگشتن از سرکار به منزل، بهبود دهيد.
کارهايي که در اين بهبودي رفتاري مؤثرند، عبارتند از:
سلام و احوال پرسي همراه با خوشرويي، گرفتن کيف، کت و بسته هاي خريد، دادن خبرهاي خوش، آماده کردن سريع غذا، پرس و جو از اوضاع کاري روز، صحبت کردن و گله و شکايت نکردن از حوادث و کارهاي آن روز و ... .

*هنگامي که رفتار مرد ناگهان تغيير مي کند، زن بايد آرامش خود را حفظ کند.
مرد به شکل غريزي، براي اين که به جنس مخالف نزديک شود، از او فاصله مي گيرد و به اصطلاح به غار تنهايي مي رود. اگر چنين فرصتي از طرف زن به مرد داده نشود، هزگر از ميل شديد خود به جنس مخالف آگاه نمي شود. هنگامي که مرد از زن فاصله مي گيرد، پس از مدتي با ميلي شديدتر، به طرف زن برمي گردد و فاصله اش از قبل کمتر مي شود. مردها پس از آن که نيازشان به عشق و صميميت برآورده شد، ناگهان به ياد استقلال گذشته مي افتند و حس مي کنند که شديداً به آن نياز دارند. هنگامي که مرد از زن فاصله مي گيرد، زن دچار هراس شده، به دنبال اشتباه يا خطاي خود مي افتد. او متوجه نيست که مرد با اين کار، مي خواهد نياز به استقلال خود را تامين کند؛ سپس ناگهان مرد با عشق و علاقه شديدترين به سوي زن باز مي گردد و پيوسته در ميان وابستگي عاطفي و استقلال در رفت و آمد است.
*زن ها در توانايي خود براي عشق ورزيدن به همسر خود، مثل موج، بالا و پايين مي روند.
زن، هنگام فروکش کردن موج، با رفتارش نشان مي دهد که به شدت حساس و شکننده شده است و عشق بيشتري نياز دارد. نکته ضروري اين است که در اين مرحله، فرد متوجه نيازهاي او بشود وگرنه، امکان دارد که با توقعات بيجا، او را بيازارد. توقع مهرباني دائمي از زن، نامعقول است؛ همان طور که هوا هميشه آفتابي نيست. مرد ناگهان گمان مي کند که تغيير روحيه زن، به خاطر رفتار اوست. هنگامي که زن شاد است، مرد خوشحالي زن را به حساب خودش مي گذارد و هنگامي که افسرده است خود را مسئول مي داند. مردان بايد توجه داشته باشند که در چنين زماني، زن به محبت بيشتري نياز دارد؛ ولي مردان نبايد توقع داشته باشند که حال زن، به سرعت خوب مي شود؛ چون زن قبل از آن که بتواند بالا بيايد، کاملاً بايد به عمق برود و وقتي از داخل چاهش بيرون مي آيد، دوباره تبديل به همان موجود مهربان و دوست داشتني سابق مي شود.
*تفاوت هاي خود را به تعريف و تمجيد بدل سازيد.
زن بايد احساس کند که دوستش دارند و همان شخصيتي که دارد، مورد نياز و پذيرش است و بايد براي آن چه مي کند، مورد قدرداني واقع شود.
به او بگوييد که کيست و شخصيتش همان چيزي است که شما با تمام قلبتان از آن ستايش و قدرداني مي کنيد. اين احساس را به او بدهيد که براي شما اهميت دارد و اين که او به زندگي تان بهبود بخشيده است و اين که بدون او، شما نمي توانستيد مانند آن چه اکنون هستيد، شاد و راضي باشيد.
منبع:راه کمال شماره 29مجله روانشناسي خانواده